Mijn dag was weer goed (Column)

MIJN DAG IS WEER GOED

Mijn vrouw en ik wensen elkaar elke morgen een goede dag toe. Dan zeggen we erbij: Gods Zegen. Maar dat zal ik hier weglaten want sommigen stoten zich daaraan. Hoewel ik dat niet snap want het is om de drommel geen slechte wens.

GOED GEVOEL
In ieder geval gaat het vandaag zeer goed. Ondanks de vele keren dat ik hoor klagen over agressief auto-rijgedrag vandaag weer gezien dat, en dat bij de roem-ruchte oversteekplaats bij ons in de gemeente, een automobilist een overstekende wielrijdster voorrang gaf vanuit linkse richting en dat dezelfde wielrijdster vervolgens voorrang kreeg van een andere automobilist die vanaf rechts kwam. Nou….?
Ik was, en ben er nog blij van. Doet me goed dat mensen zo met elkaar omgaan.

DAAROMTRENT
Vanmorgen ook even bij de huisarts geweest om een volmacht te vragen voor diverse soorten bijzondere verbandmiddelen voor mijn vrouw, i.v.m. haar zeer dunne huid, en jawel, ik werd zeer vriendelijk en welwillend geholpen en kreeg de volmacht. Waarmee wij een aanslag op onze portemonnee voorkwamen van wellicht 50 € of daaromtrent. Mooi woord hè? Daaromtrent…staat echt nog vermeld in het Nieuwe Spelling boek.
Dat is toch ook alweer ongeveer 20 jaar op de markt of daaromtrent.

LIEVER EEV IJSSIE
Maar goed…50 euro is toch niet niks voor een gewoon mens.
Maar het kon niet op vandaag: ik was vier weken geleden, of daaromtrent, hè, ik krijg er geen genoeg van, mijn afvalpas zoek geraakt. Zaten nog 8 of 9 vuilstortingen op, of daaromtrent, ongeveer.
Dus moest ik wel een nieuwe halen. Kostte me € 15.-- voor de pas zelf en dan nog eens € 20.-- nieuwe stortingen erop laten zetten..
Maar die mag ik niet rekenen. We produceren afval en dat moet nou eenmaal opgeruimd worden. Dat mag wat kosten, toch? Maar die 15 € voor de pas zelf en nog eens die acht of negen euro of daaromtrent, verrek zet ik het weer neer, nou ja, laat maar, dat zat me wel dwars. Ik ga er niet van dood of zo maar ja, ik koop er toch liever een ijssie voor. Jij toch ook zeker?

GEEN AMBTENAREN-MOPPEN MEER
Laat ik nou vanmorgen een oud lor van een jassie uit de kast halen en binnen in de voering van een kapotte zak, van dat jassie dan, voelde ik iets hards. ‘k Wist het gelijk…dat is tie. De verloren gewaande afvalpas. Ik heb me direct aangemeld ter gemeentesecretarie, staat niet meer in het Nieuwe Spelling boek, en heb daar zomaar 15 € teruggekregen. Zonder problemen of tegenstribbelende ambtenaren of zo. Allemaal even welwillend en medewerkend.
Ik heb ze hartelijk bedankt en toen ik wegging heb ik ze beloofd dat ik nooit meer moppen over ambtenaren zou vertellen. Het is nog te bezien of ik daarin niet zal zondigen want het is gebeurd voor je er erg in hebt.
O ja….kennen jullie die van die ambtenaar die bij z’n sollicitatie te horen kreeg dat het raam, waar hij zou komen te zitten bijna altijd open stond? Gaf niks, zei hij, ik slaap thuis ook altijd met een raam open.

KNOBBELTJE
Poosje terug had ik een knobbel, zeg maar een ontstekingetje, of is het ontstekingtje of ontstekinkje, dat is ook wel leuk, in ieder geval precies op de punt van mijn elleboog.
Ik kon er niet eens meer op leunen. Zeg de dokter: dat is een ambtenaren-elleboog. Snap jij dat nou?
Wat heeft dat nou met een ambtenaar te maken. Als ik weer op het secretarie komt zal ik het toch eens vragen aan ze.

WARE RIJKDOM
Toch wel een leuke en zelfs nog geldopleverende dag. Toch wel een goeie dag. Want geld heb je nodig en ik ben niet tegen een ruime portemonnee. Maar aardse rijkdom is tijdelijk, niet omdat die rijkdom tijdelijk is maar omdat een mens tijdelijk is. Ik hou het maar hierop: De Zegen van de Heer die maakt rijk.

Ik wens iedereen veel rijkdom Cornelis

Dubbelhartigheid op aarde; Feest in de hemel

Vandaag weer iemand gelukkig gemaakt. Bij de kassa. In de supermarkt.

Ik kwam aan met een pak vla in mijn hand. Mag niet...moet je een mandje voor nemen. Zo zie je maar weer hoe gauw een mens zondigt. Maar daar ging het niet over....die jongeman, want dat was het, stond bij de kassa met een veelvoud van mijn pak vla in z'n kar. Aan diverse goederen dan..dus niet allemaal pakken vla.


Het 'lilletje'

Nou om nou tot het doel te komen en niet al te langdradig te worden...want daar heb ik wel een handje van.... hij stond daar dus met veel meer boodschappen dan ik en hij zag dat en jawel hoor, waar ik al op hoopte (en rekende) hij vroeg mij: Is dat alles? Ik dacht, dan kan je toch wel zien maar ja ...zo doe ik het ook altijd.... Hij vraagt dat dus en ik zeg: Ja. Hij zegt: u mag wel even voor hoor. Nou was het zo: het liep al tegen het middaguur, zeg maar etenstijd, en ik was door mijn vrouw al gemaand op te schieten want zij heeft van die neigingen, als ze niet op tijd wat binnen krijgt dan voelt ze zich naar worden. O ja, dan krijg je 'het lilletje' zeiden we vroeger hier in de streek. Wat dat dan ook moge zijn. In ieder geval had ik dus haast vanwege 'het lilletje' van mijn vrouw.. Dus was ik blij met de spontane aanbieding van die jongeman. Ik zei dan ook: dat vind ik heel vriendelijk van je, bedankt hoor. En ik geef hem een vriendschappelijk schouderklopje.


Dubbelhartigheid op aarde veroorzaakt 'feessie' in de hemel.

Had je die jongen moeten zien glunderen. Toen ik klaar was met afrekenen keek ik nog een keer om naar die jongeman en zei ik nog een keer : 'bedankt hè...' je kent dat wel. Nou, hij glom van geluk. Gek hè? Dat iemand anders een plezier doen jezelf zo'n plezier doet... heerlijk toch? Ik denk dat het een soort principe van God is en ook een soort illustratie van wie Hij is.
We lezen in de Bijbel dat er 'feest is in de hemel' als er één mens het grote cadeau van God aanneemt. M.a.w. zo gauw iemand hier op aarde Jezus accepteert, tot bevrijding van zijn/haar schuldbesef, geeft God een 'feessie' in de hemel omdat Hij zo blij is dat er weer een mens blij geworden is. Mooi toch? Mens blij; God blij.
Die bekeerde mens een blij hart en God een blij hart.

In het geval bij de kassa: ik een blij hart en die jongeman een blij hart. Nogal dubbelhartig allemaal.

Blij, blij mijn hartje is zo blij, zongen onze kinderen vroeger.
Tegenwoordig zing ik het zelf maar want die kinderen zijn allemaal de deur uit..

Cornelis